Το μέγα λάθος του Καλλιάνου και το μέγα λάθος του αγγειοχειρουργού

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, διευθυντή σύνταξης medlabnews.gr iatrikanea

Δύο 24ωρα μετά την κορύφωση του προσωπικού τους δράματος στην κηδεία του πατέρα τους, ο Γιάννης Καλλιάνος κι ο αδερφός του δηλώνουν αποφασισμένοι να μην κάνουν ούτε βήμα πίσω.

Επαναλαμβάνουν πως θα κινήσουν τις διαδικασίες που προβλέπονται, ώστε όλοι όσοι αδιαφόρησαν και έκαναν εγκληματικά λάθη στο Αττικό νοσοκομείο, να έρθουν αντιμέτωποι με τις πράξεις τους.

Δύο 24ωρα μετά την κορύφωση του προσωπικού τους δράματος στην κηδεία του πατέρα τους, ο Γιάννης Καλλιάνος κι ο αδερφός του δηλώνουν αποφασισμένοι να μην κάνουν ούτε βήμα πίσω.

Επαναλαμβάνουν πως θα κινήσουν τις διαδικασίες που προβλέπονται, ώστε όλοι όσοι αδιαφόρησαν και έκαναν εγκληματικά λάθη στο Αττικό νοσοκομείο, να έρθουν αντιμέτωποι με τις πράξεις τους.

Ο μετεωρολόγος και βουλευτής ΝΔ επιμένει πως ο πατέρας του έπρεπε να μπει σε ΜΑΦ λόγω της επιβαρυμένης υγείας του και πως δεν θα έπρεπε να γίνει ο ακρωτηριασμός του σε απλή κλίνη του νοσοκομείου.

«Όλοι αυτοί που βγάζουν τις ανακοινώσεις, κανείς δεν βρέθηκε στο δωμάτιο του πατέρα μου. Ήρθε κάποιος από αυτούς; Όχι. Θέλω να πω ότι δεν ζήτησα καμία ιδιαίτερη μεταχείριση από το νοσοκομείο».

«Ο πατέρας μου πήγε στα επείγοντα και περίμενε 5 ώρες σε ένα ράντζο. Όταν ο πατέρας μου έσβηνε και κατέρρεε ο οργανισμός του ζήτησα μόνο αν του παρασχεθεί η υποστήριξη που χρειάζεται για να επιβιώσει. ΜΑΦ ή ΜΕΘ χωρίς διασωλήνωση. Δεν ζήτησα διασωλήνωση», είπε.

Τι λέει το πρωτόκολλο;

Η Ελληνική Εταιρεία Εντατικής Θεραπείας (ΕΕΕΘ) αναφέρει συγκεκριμένα

Προτεραιότητα εισαγωγής στη ΜΕΘ

Σύμφωνα με ένα γενικό περίγραμμα, ιδανικός στόχος είναι να εισέρχονται στη ΜΕΘ ασθενείς για τους οποίους θεωρείται ότι έχουν πιθανότητες να ωφεληθούν, ενώ μικρότερες πιθανότητες εισαγωγής θα πρέπει να έχουν οι ασθενείς με πτωχό λειτουργικό status και αυτοί οι οποίοι, σε προγενέστερο χρόνο είχαν εκφράσει την αντίθεσή τους σε ενδεχόμενη συνολική, ή συγκεκριμένη κλιμάκωση της ιατρικής τους φροντίδας.

Με βάση τα ανωτέρω προτείνεται η ιεράρχηση των εισαγωγών στις ΜΕΘ να γίνεται ως εξής :

1η (Άμεση) προτεραιότητα αποτελούν οι : Βαριά πάσχοντες ασθενείς που παρουσιάζουν οξεία ανεπάρκεια οργάνων / συστημάτων και χρειάζονται υποστήριξη της ζωής με θεραπευτικές παρεμβάσεις που γίνονται μόνο σε περιβάλλον ΜΕΘ ( πχ Επεμβατικός Μηχανικός Αερισμός , Συνεχής θεραπεία Υποκατάστασης της Νεφρικής Λειτουργίας , χορήγηση αγγειοσυσπαστικών /ινοτρόπων φαρμάκων, επεμβατικό αιμοδυναμικό monitoring και πλήρη διαγνωστική υποστήριξη (εργαστηριακή/απεικονιστική) .

2η προτεραιότητα αποτελούν οι :

Ασθενείς ως οι ανωτέρω, με σημαντικά όμως μικρότερη πιθανότητα αποκατάστασης ή/και προσδόκιμο επιβίωσης (πχ οι ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο), με την προϋπόθεση ότι πάσχουν από δυνητικά αναστρέψιμες οξείες παθολογικές καταστάσεις, όπως σηπτικό shock που χρήζει χορήγησης αγγειοσυσπαστικών, οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια λόγω πνευμονίας, κλπ .

3η προτεραιότητα αποτελούν οι :

Ασθενείς με δυσλειτουργία οργάνων που χρήζουν εντατικού monitoring και/ή ειδική θεραπευτική παρέμβαση. Τέτοιοι είναι οι μετεγχειρητικοί ασθενείς οι οποίοι, χρειάζονται εντατική μετεγχειρητική φροντίδα, ή παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο επιδείνωσης, οι ασθενείς με αναπνευστική ανεπάρκεια ελεγχόμενη με Μη Επεμβατικό Μηχανικό Αερισμό (ΜΕΜΑ), κλπ. 4η προτεραιότητα αποτελούν οι : Ασθενείς ως οι ανωτέρω, με σημαντικά όμως μικρότερη πιθανότητα αποκατάστασης ή/και προσδόκιμο επιβίωσης (πχ ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο που δεν επιθυμούν κλιμάκωση της αντιμετώπισής τους, ή κατακεκλιμμένοι ασθενείς με άνοια τελικού σταδίου) πάντα υπό την προϋπόθεση ότι παρουσιάζουν δυνητικά αναστρέψιμες παθολογικές καταστάσεις.

Εάν το νοσοκομείο διαθέτει ΜΑΦ ή ΜΜΑΦ, οι ασθενείς των περιπτώσεων 3 και 4 θα πρέπει να νοσηλεύονται εκεί.

5η προτεραιότητα : ασθενείς σε τελικό στάδιο της νόσου

Οπως προαναφέρθηκε, για τους ασθενείς οι οποίοι βρίσκονται στο τελικό στάδιο της νόσου τους, ή τελούν σε προθανάτια κατάσταση και για τους οποίους δεν υπάρχει προοπτική ανάρρωσης, η εισαγωγή στη ΜΕΘ δεν θεωρείται δόκιμη επιλογή. Ειδικότερα, για τους υπερήλικες ασθενείς με σοβαρή εγκεφαλική βλάβη ή για ασθενείς σε προχωρημένο στάδιο καρκίνου (πχ μεταστάσεις) και χωρίς προοπτική εναλλακτικής θεραπευτικής αντιμετώπισης, πρέπει να συναποφασίζεται μετά από συζήτηση των ιατρών της ΜΕΘ με τους θεράποντες κλινικούς γιατρούς, τον ασθενή και /ή τους συγγενείς / νόμιμο εκπρόσωπο του ασθενούς εάν έχει νόημα να διασωληνωθεί και να υποστηριχθεί μηχανικά ο ασθενής. Εάν τελικά, αφού διευκρινισθούν σε όλα τα μέρη οι ρεαλιστικές προοπτικές και προσδοκίες μιας τέτοιας υποστήριξης σε σχέση με την εναλλακτική της παρηγορητικής φροντίδας στο τμήμα, αποφασισθεί οι ασθενείς αυτοί να διασωληνωθούν, θα πρέπει να νοσηλευθούν ει δυνατό σε ειδικές μονάδες ανακουφιστικής θεραπείας ή ΜΑΦ χρονίως πασχόντων.

Με βάση την ανακοίνωση του νοσοκομείου ο ασθενής έπασχε μεταξύ άλλων από τελικού σταδίου νεφρική ανεπάρκεια υπό αιμοκάθαρση, σακχαρώδη διαβήτη, αρτηριακή υπέρταση, βαριά στεφανιαία νόσο και καρδιακή ανεπάρκεια (οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου και επανειλημμένες διαδερμικές αγγειοπλαστικές στεφανιαίων, κολπική μαρμαρυγή, ανεπάρκεια τριγλώχινας, τοποθέτηση απινιδωτή), πνευμονική ίνωση με κατ' οίκον οξυγονοθεραπεία και καρκίνο γεννητικών οργάνων. Η εισαγωγή του έγινε στις 6/4 και κατά τη διάρκεια της 23/4 παρουσίασε σημεία ήπιας, αλλά επιδεινούμενης ιστικής υποξίας (καλή επικοινωνία και ανταλλαγή αερίων, αλλά ήπια αύξηση του γαλακτικού που την προηγούμενη ημέρα ήταν απόλυτα φυσιολογικό), αξιολογήθηκε από τη ΜΕΘ και αποφασίστηκε η εισαγωγή του στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας στις 18:30.

Δηλαδή 17 ημέρες τον ασθενή τον είχαν σε απλό θάλαμο χωρίς monitor. Ομως με βάση τα παραπάνω των εντατικολόγων και όσα λέει το νοσοκομείο έπρεπε να είχε μπεί σε ΜΕΘ χωρίς διασωλήνωση. Το ζήτημα είναι είχε MEΘ διαθέσιμη το νοσοκομείο; Γιατί ο εντατικολόγος του Αττικός ανέφερε ότι το νοσοκομείο δεν διαθέτει τον απαραίτητο αριθμό κλινών MEΘ. 

Το μεγάλο λάθος του βουλευτή Καλλιάνου.

Από το νοσοκομείο της Βούλας διακομίστηκε ο ασθενής για να γίνει ο ακρωτηριασμός του δακτύλου στο Αττικόν. Αυτό θα γινόταν από αγγειοχειρουργό. Όμως ο ασθενής είχε πάρα πολύ σοβαρά υποκείμενα νοσήματα που θα έπρεπε να να τον παρακολουθεί καρδιολόγος ή παθολόγος ή πνευμονολόγος και οι οποίοι θα είχαν την δυνατότητα άμεσα να τον ρυθμίσουν. Άρα ήταν λάθος που μπήκε στην αγγειοχειρουργική κλινική. Οι αγγειοχειρουργοί δεν έχουν γνώσεις καρδιολογίας, παθολογίας ή πνευμονολογίας. Αρα δε μπορούν να επέμβουν σε ένα ασταθή ασθενή. Είναι υποχρεωμένοι να καλέσουν ειδικούς από τις άλλες κλινικές του νοσοκομείου. Σε ένα μεγάλο νοσοκομείο που στις εφημερίες του δεν επαρκεί και βγάζει ράντζα έχει πολλά περιστατικά που ο παθολόγος ή ο καρδιολόγος καλείται να καλύψει στην κλινική του. Το να πάει και να δεί ασθενή σε άλλη κλινική που δεν έχει την ευθύνη του ασθενούς είναι ολόκληρη διαδικασία και η οποία θα γίνει αφού έχει προσφέρει τις υπηρεσίες του στους ασθενείς στην δική του κλινική. Θα ήταν τελείως διαφορετικά αν ο ασθενής πατέρας του Καλλιάνου ήταν σε κρεβάτι της καρδιολογικής ή της παθολογικής κλινικής. Την ευθύνη για την εισαγωγή σε MEΘ ενός ασθενή την έχουν οι ειδικοί καρδιολόγοι, παθολογοι, πνευμονολόγοι και όχι οι αγγειοχειρουργοί.

Το μεγάλο λάθος του αγγειοχειρουργού

Είναι πολύ πιθανό ή σχεδόν σίγουρο ότι μόλις του είπαν ότι ο βουλευτής ψάχνει κρεβάτι για τον πατέρα του στην αγγειοχειρουργική του νοσοκομείου χωρίς καν να σκεφτεί ένα τέτοιο ασθενή αν θα μπορεί να τον καλύψει, πρόσφερε κρεβάτι για να εξυπηρετήσει τον βουλευτή ή ακόμα και τον υπουργό αν χρειάστηκε να παρέμβει. Δυστυχώς την άσχημη εξέλιξη δεν την φαντάστηκε ποτέ.

Ένα ακόμα περίεργο που πρέπει να θίξει κανείς είναι πώς ακόμα και από την δεοντολογία δεν ελήφθη υπόψη ότι ο γιος του ασθενή ήταν γιατρός και μάλιστα ειδικός στα προβλήματα που είχε ο πατέρας του καθώς και η νύφη του. Το ό,τι οι γιατροί συγγενείς ζητούσαν κάποια πράγματα θα έπρεπε να είχαν ακουστεί και πάντως να είναι ενήμεροι για τα πάντα κάτι που φαίνεται από όσα έχουν λεχθεί ότι δεν γινόταν.

Ίσως μετά από όσα έγιναν στον πατέρα του βουλευτή θα ήταν καλύτερα να αναθεωρηθούν κάποια πράγματα στο σύστημα υγείας και να εξαντλήσει ο βουλευτής τις δυνατότητες που έχει για κάτι τέτοιο σώζοντας ασθενείς που δεν θα είναι βουλευτές και δεν θα μπορούν να παρέμβουν στον υπουργό ή στην διοίκηση του νοσοκομείου.

Ο Νίκος Καπραβέλος για τον πατέρα του Γιάννη Καλλιάνου, «Δεν έγιναν σωστά πράγματα». Ρωτήσαμε την τεχνητή νοημοσύνη σχετικά και δείτε τι μας είπε

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea 

O Νίκος Καπραβέλος συντονιστής διευθυντής στη Β’ ΜΕΘ του νοσοκομείου Παπανικολάου μίλησε στο Live News σχετικά με τον θάνατο του πατέρα του μετεωρολόγου και βουλευτή της ΝΔ, Γιάννη Καλλιάνου.

«Δεν έγιναν σωστά πράγματα. Ένας ασθενής 86 χρονών ήθελε αυξημένη φροντίδα. Είναι λάθος η διασωλήνωση του ασθενούς σε αυτή την ηλικία αλλά έχουμε μέσα που μπορούμε να τον βοηθήσουμε. Χάνονται άδικα ασθενείς.

Από την πρώτη στιγμή, εάν ήμουν εγώ ο γιατρός, θα πήγαινε σε ΜΑΦ, χωρίς διασωλήνωση. Η ΜΕΘ έχει τριπλό έργο στην Ελλάδα, άρα είναι λάθος ιατρικό να αφήσεις έναν ασθενή που χρειάζεται αυξημένη φροντίδα, σε απλό θάλαμο.

Ένας ασθενής με υποκείμενα νοσήματα, μέσα σε 2-3 μέρες θα πέσει σε μία επικίνδυνη κατάσταση για τη ζωή του ενώ άμα είχε μπει θα είχε αποτραπεί.

Κάθε μέρα βάζουμε ανθρώπους στην εντατική. Δυστυχώς στην Ελλάδα, δεν υπάρχει διάκριση στις μονάδες και γι΄ αυτό το βάρος πέφτει στις ΜΕΘ»

Ρωτήσαμε την τεχνητή νοημοσύνη πότε ένας ασθενής μπαίνει σε ΜΕΘ;

Η εισαγωγή ενός ασθενούς σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) εξαρτάται από τη σοβαρότητα της κατάστασής του. Συνήθως, ασθενείς που μπαίνουν σε ΜΕΘ έχουν σοβαρές ή ζωτικά απειλητικές καταστάσεις, όπως:

Σοβαρή αναπνευστική ανεπάρκεια: Οι ασθενείς που δυσκολεύονται να αναπνεύσουν μπορεί να χρειάζονται υποστηρικτική αναπνευστική θεραπεία ή ακόμη και μηχανική υποστήριξη της αναπνοής.

Σοβαρή καρδιακή παθολογία: Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει καρδιακή ανεπάρκεια, αρρυθμίες ή καρδιακή ανακοπή, όπου ο ασθενής χρειάζεται επείγουσα ιατρική παρέμβαση και παρακολούθηση.

Σοβαρή αιμορραγία ή σοβαρές τραύματα: Ασθενείς που χρειάζονται επείγουσα χειρουργική επέμβαση ή άλλες θεραπευτικές παρεμβάσεις μπορεί να μεταφερθούν σε ΜΕΘ για παρακολούθηση και φροντίδα.

Σοβαρή νόσος ή λοίμωξη: Ασθενείς που αντιμετωπίζουν σοβαρές λοιμώξεις ή συστηματικές νόσους, μπορεί να χρειαστεί να μεταφερθούν σε ΜΕΘ για ειδική φροντίδα.

Συνολικά, η εισαγωγή σε ΜΕΘ είναι απαραίτητη όταν η κατάσταση ενός ασθενούς είναι τόσο σοβαρή που απαιτεί ειδική παρακολούθηση και θεραπεία που δεν μπορεί να παρέχεται σε άλλο μέρος του νοσοκομείου.

Έχουμε πρόσφατα χειρουργημένο ασθενή με δύσπνοια και αρρυθμία, έχει αρρυθμία και καρδιακή κάμψη που τον νοσηλεύουμε;

Ναι, σε αυτήν την περίπτωση φαίνεται ότι ο ασθενής παρουσιάζει σοβαρές επιπλοκές μετά από το χειρουργικό επεισόδιο. Η δύσπνοια σε συνδυασμό με την αρρυθμία και την καρδιακή κάμψη είναι ανησυχητικά συμπτώματα που υποδεικνύουν ότι ο ασθενής χρειάζεται άμεση ιατρική παρέμβαση και παρακολούθηση σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ).

Η αρρυθμία μπορεί να απαιτεί ειδική θεραπεία με φαρμακευτικά μέσα ή ακόμα και ηλεκτροφυσιολογικές επεμβάσεις. Η καρδιακή κάμψη είναι μια σοβαρή κατάσταση που απαιτεί άμεση παρέμβαση, συχνά με αποτέλεσμα τη χρήση αποτελεσματικών μεθόδων αποκατάστασης του ρυθμού του καρδιογραφήματος.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι σημαντικό να μεταφερθεί ο ασθενής σε ΜΕΘ όπου μπορεί να λάβει την κατάλληλη παρακολούθηση, θεραπεία και περίθαλψη από εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό.

Πότε χρειάζεται διασωλήνωση;

Η διασωλήνωση είναι μια ιατρική διαδικασία όπου ένας έλεγχος αναπνοής εισάγεται στον αενθύπνιο ασθενή μέσω του στόματος ή της μύτης προκειμένου να εξασφαλιστεί η αναπνευστική λειτουργία του. Η διασωλήνωση είναι απαραίτητη σε πολλές περιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένων:

Αναπνευστική ανεπάρκεια: Όταν ο ασθενής δεν μπορεί να διατηρήσει αρκετά υψηλά επίπεδα οξυγόνου στο αίμα του ή όταν η αναπνευστική του συχνότητα είναι ανεπαρκής για να υποστηρίξει τον εαυτό του, μπορεί να χρειαστεί διασωλήνωση για να παρέχεται μηχανική υποστήριξη της αναπνοής. Σοβαρή αναπνευστική αναπηρία: Σε περιπτώσεις όπου η αναπνευστική λειτουργία είναι σοβαρά επηρεασμένη λόγω ασθενειών όπως πνευμονία, αναπνευστική αναπάραξη, αλλοίωση νεύρων, ή κακή αναπνευστική δυσλειτουργία, η διασωλήνωση μπορεί να είναι αναγκαία. Αναιμία: Σε περιπτώσεις σοβαρής αναιμίας όπου ο ασθενής δεν μπορεί να μεταφέρει αρκετό οξυγόνο στα οργανικά του ιστάματα, η διασωλήνωση μπορεί να είναι απαραίτητη για να εξασφαλίσει οξυγόνο. Ανεπάρκεια καρδιακής λειτουργίας: Σε περιπτώσεις σοβαρής ανεπάρκειας καρδιακής λειτουργίας, η διασωλήνωση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ελέγξει την υγεία της καρδιάς και να παρέχει απαραίτητη υποστήριξη.

Αυτές είναι μερικές από τις καταστάσεις και τις ενδείξεις που μπορεί να απαιτούν διασωλήνωση. Η απόφαση για διασωλήνωση λαμβάνεται από εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό με βάση τη σοβαρότητα της κατάστασης του ασθενούς και τις ανάγκες του.

Ο παραπάνω ασθενής χρειάζεται διασωλήνωση?

Σύμφωνα με την περιγραφή που μου δόθηκε, ο ασθενής φαίνεται να παρουσιάζει δύσπνοια και αρρυθμία, συν τοις άλλοις καρδιακή κάμψη. Αυτά τα συμπτώματα είναι εξαιρετικά σοβαρά και μπορεί να υποδεικνύουν σοβαρές επιπλοκές μετά από το χειρουργικό επεισόδιο.

Η διασωλήνωση μπορεί να είναι αναγκαία για να προσφερθεί μηχανική υποστήριξη της αναπνοής και να διατηρηθεί η αεριακή ανταλλαγή σε περίπτωση σοβαρής αναπνευστικής ανεπάρκειας. Επιπλέον, η διασωλήνωση επιτρέπει την παροχή αποτελεσματικής υποστήριξης στη λειτουργία της καρδιάς, εάν χρειάζεται.

Ωστόσο, η τελική απόφαση για τη διασωλήνωση θα πρέπει να ληφθεί από το ιατρικό προσωπικό που παρέχει φροντίδα στον ασθενή, με βάση την πλήρη εκτίμηση της κατάστασής του και των αναγκών του. Σε τέτοιες καταστάσεις, η άμεση επικοινωνία και συνεργασία με εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό είναι ζωτικής σημασίας προκειμένου να ληφθεί η κατάλληλη απόφαση για την περαιτέρω θεραπεία του ασθενούς.

Πόνος στο γόνατο από ιγνυακή κύστη. Κύστεις του baker.

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Ένας στους πέντε ανθρώπους ταλαιπωρούνται στις μέρες μας από πόνο στο ένα ή και στα δύο γόνατα. Οι αιτίες είναι πολλές και γι’ αυτό κρίνεται αναγκαία η ακριβής διάγνωση ώστε να δοθεί η κατάλληλη θεραπεία.
Μία από τις αιτίες είναι οι ιγνυακές κύστεις, που είναι επίσης γνωστές ως κύστεις Baker, δεν είναι σπάνιες και δεν θα πρέπει να διαφεύγουν της προσοχής του κλινικού ιατρού λόγω της πιθανότητας ρήξης.

Η Ιγνυακή κύστη πήρε το όνομά της από τον BAKER το 1877 όπου την περιέγραψε σαν μια ευμεγέθη ιγνυακή κύστη που δημιουργείτε από παγίδευση υγρού μέσα σε ένα ορογόνο θύλακο (bursa), σχηματιζόμενη από τον ημιυμενώδη τένοντα. Παρατήρησε επίσης επικοινωνία της κύστης με την άρθρωση με υγρό το οποίο διαφεύγει μέσα στο ορογόνο θύλακο, αλλά δεν μπορεί να επιστρέψει στην άρθρωση με ανάδρομη πορεία. Από τότε (Wilson1938, Taylor & Rana 1973, Lindgren 1977), πολλοί περιέγραψαν την παθογένεια της ιγνυακής κύστης.


Η κύστη Baker είναι μια κύστη η οποία υπάρχει στο οπίσθιο μέρος του γόνατος (ιγνυακή κοιλότητα) και αποτελεί μια χαλάρωση του αρθρικού θυλάκου προς την περιοχή αυτή. Η κύστη συνήθως έχει μέσα αρθρικό υγρό. Το μόνο αρχικό σύμπτωμα μπορεί να είναι κυστικό οίδημα στην ιγνυακή χώρα με ήπιες ή και καθόλου ενοχλήσεις. Όταν αυξηθεί όμως το μέγεθος της διάτασης, υπάρχει μεγαλύτερη ενόχληση ιδιαίτερα στην πλήρη κάμψη ή έκταση του γόνατος. Η κύστη, γίνεται καλύτερα ορατή, όταν ο ασθενής είναι σε όρθια θέση και εξετάζεται από πίσω. Κάθε νόσημα της κατά γόνυ άρθρωσης, που προκαλεί συγκέντρωση αρθρικού υγρού στην άρθρωση, μπορεί να επιπλακεί με ιγνυακή κύστη. Μεταξύ της άρθρωσης του γόνατος και του ημιμεμβρανώδους γαστροκνημίου θυλάκου, που βρίσκεται κάτω από την έσω κεφαλή του γαστροκνημίου μυός, μπορεί να υπάρχει φυσιολογική επικοινωνία. Σε επικοινωνούσες με την άρθρωση κύστεις αναπτύσσεται βαλβιδικός μηχανισμός από την άρθρωση προς την κύστη, ο οποίος ενεργοποιείται από την πίεση της συλλογής αρθρικού υγρού μέσα στην άρθρωση. Σε μελέτη έχει φανεί ότι στο 40% του πληθυσμού υπάρχει επικοινωνία μεταξύ της άρθρωσης και του θυλάκου.



Η κύστη είναι πιο συχνή σε άνδρες ηλικίας 15-30 ετών, με συχνότερο αίτιο τις άμεσες κακώσεις του γόνατος, ενώ στους ενήλικες, πηγή της χρόνιας υμενίτιδας που παράγει το υγρό είναι οι φλεγμονώδεις και εκφυλιστικές αρθροπάθειες, όπως η οστεοαρθρίτιδα και η ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Σχεδόν όλες οι ιγνυακές κύστεις είναι δευτερογενείς. Οι κύστεις αυτές είναι πολυπαραγοντικής αιτιολογίας αλλά γενικά θεωρούνται σαν το τελικό αποτέλεσμα συνυπάρχουσας ενδοαρθρικής παθολογίας του γόνατος. Έτσι συνδυάζονται συχνά με οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδή αρθρίτιδα, χόνδρινη βλάβη, μηνισκική ρήξη και ανεπάρκεια του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου και σπανιότερα αποδίδονται σε υπέρχρηση, φλεγμονή, τράυμα ή και άλλες αιτίες όπως σπονδυλοαρθροπάθεια ή ουρική αρθρίτιδα. Αντίθετα στις λιγότερο συχνές πρωτογενείς ιγνυακές κύστεις παρατηρείται μία θυλακική προσεκβολή η οποία δεν επικοινωνεί με τον αρθρικό θύλακο του γόνατος

Συμπτώματα:

Οίδημα στο οπίσθιο τμήμα του γονάτου, ερυθρότητα που συνοδεύεται από πόνο στο υπόλοιπο γόνατο και πόδι. 

 

Eπιδεινώνεται κατά την άσκηση ή κατά την κάμψη ή έκταση του γόνατος. Αυτά τα συμπτώματα συνοδεύονται με συμπτώματα της υποκείμενης νόσου (ρήξη μηνίσκου, ραγείς πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος, εκφυλιστική αρθρίτιδα).
Στα παιδιά (σπάνια) η ιγνυακή κύστη είναι ασυμπτωματική και συνήθως παρατηρείται από το ίδιο το παιδί.
Ρήξη της ιγνυακής κύστης μπορεί να συμβεί ξαφνικά προκαλώντας έντονο πόνο και οίδημα στην γάμπα, αυτός ο συνδυασμός συμπτωμάτων έχει ονομασθεί «σύνδρομο ψευτοθρομβοφλεβίτιδος» διότι τα σημεία και τα συμπτώματα ταιριάζουν με την θρομβοφλεβίτιδα. Συνοδεύεται από αύξηση της θερμοκρασίας, ερυθρότητα και ευαισθησία στην οπίσθια επιφάνεια της κνήμης. Εντούτοις η ρήξη αυτή μπορεί να μη συνοδεύεται από ισχυρό πόνο αλλά μόνο από οίδημα της γαστροκνημίας και της ποδοκνημικής



Διάγνωση
Οι απλές ακτινογραφίες είναι αρνητικές. Η απεικόνιση ασβεστώσεων μέσα στον κυστικό σχηματισμό είναι ένδειξη υμενικού σαρκώματος ή αιμαγγειώματος.
Ένα φλεβικό υπερηχογράφημα Doppler είναι χρήσιμο για την διαφοροδιάγνωση της θρομβοφλεβίτιδας .
Η μαγνητική τομογραφία του γόνατος είναι χρήσιμη για την αξιολόγηση των ιγνυακών κύστεων. Στην μαγνητική τομογραφία διακρίνονται οι ιγνυακές κύστες, όπου μπορούν να διακριθούν από  συμπαγείς βλάβες ή όγκους στην ιγνυακή κοιλότητα. Η μαγνητική τομογραφία θα επιβεβαιώσει την διάγνωση και θα αποκλείσει έναν όγκο μαλακών μορίων

Θεραπεία:
Στα παιδιά οι ιγνυακές κύστεις αποτελούν γενικώς καλοήθης ασυμπτωματικές παθήσεις και σπάνια σχετίζονται με παθολογία της άρθρωσης. Οι περισσότερες ιγνυακές κύστεις στα παιδιά αυτοϊώνται. Στους ασυμπτωματικούς ασθενείς στους οποίους η παθολογική αυτή κατάσταση διαπιστώνεται σε τυχαίο έλεγχο δεν απαιτείται κάποια θεραπευτική προσέγγιση.
Η αντιμετώπιση της υποκείμενης νόσου, όπως η αρθρίτιδα ή κάποιος τραυματισμός, συχνά αρκεί. Η ίδια η κύστη, η οποία δεν αφαιρείται χειρουργικά, επειδή συνήθως υποτροπιάζει, μπορεί να αδειάσει με τη βοήθεια του γιατρού, ενώ ο πάγος μπορεί να μειώσει σημαντικά το οίδημα.
Μερικές φορές γίνεται ένεση στεροειδών στην κύστη. Είναι ένα παροδικό μέτρο και η κύστη συνήθως επανεμφανίζεται, εκτός αν έχει αντιμετωπισθεί η ενδαρθρική παθολογία.
Αν όμως υπάρχει ενδαρθρική βλάβη η οποία προκαλεί μηχανικά συμπτώματα, με πόνο και επίμονο οίδημα, τότε η θεραπεία είναι χειρουργική. Αν η αρθροσκοπική παρέμβαση δεν αντιμετωπίζει τα συμπτώματα, τότε ενδείκνυται η ανοικτή εκτομή.
Ο μίσχος που οδηγεί από  την άρθρωση στην κύστη ανευρίσκεται, συρράπτεται και αφαιρείται η κύστη. Συνήθως όμως η αντιμετώπιση της ενδαρθρικής βλάβης οδηγεί στην εξάλειψη της ιγνυακής κύστης.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση της ρήξεως η οποία υποδύεται εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση περιλαμβάνει την συμπτωματική αγωγή με κατάκλιση, τη βάδιση με βακτηρίες για αποφυγή φόρτισης του σκέλους και τη χορήγηση με στεροειδούς αντιφλεγμονώδους αγωγής. Η χορήγηση αντιπηκτικής αγωγής αντεδείκνυται γιατί μπορεί να προκαλέσει αιμάτωμα στην γαστροκνημία και συρικνώσεις μυών.

Διαβάστε επίσης

• Πλατυποδία, για μικρούς και μεγάλους, αιτία για προβλήματα στο γόνατο και εκφυλιστική αρθροπάθεια.
• Στραμπούληγμα αστραγάλου ή διάστρεμμα ποδοκνημικής, τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται
• Πόνος στη φτέρνα, πελματιαία απονεύρωση, άκανθα πτέρνας. Θεραπευτική αντιμετώπιση και ασκήσεις για το σπίτι.
• Που οφείλεται ο πόνος στα πέλματα; Απλές συμβουλές για να τα προστατεύσεις
• 18 προβλήματα των ποδιών μας, που μας προειδοποιούν για τη συνολική μας υγεία;

Αλέξανδρου Γιατζίδη
Dr.
PhD
https://scholar.google.gr/citations?hl=el&user=x0_XklQAAAAJ

Τι είναι τα εκ γενετής σημάδια; Μπορεί να είναι επικίνδυνα;

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr 

Υπάρχει ένας αριθμός κοινών δερματικών κηλίδων που υπάρχουν εκ γενετής και συλλογικά αναφέρονται ως "σημάδια εκ γενετής". Τείνουν να είναι εξογκώματα σωματικών δομών που συνήθως παρουσιάζονται στο δέρμα όπως αιμοφόρα αγγεία (που στην προκειμένη περίπτωση ονομάζονται αγγειακά σημάδια ή αιμαγγειώματα) ή χρωστικά κύτταρα (που στην προκειμένη περίπτωση ονομάζονται σπίλοι ή 'ελιές'). Η αιτία είναι άγνωστη. Στα περισσότερα μωρά δεν προκαλούν σοβαρά προβλήματα και τα περισσότερα σημάδια εκ γενετής δεν χρειάζονται θεραπεία. 

Τα διαφορετικά είδη σημαδιών εκ γενετής, πού παρουσιάζονται είναι:

Αγγειακά σημάδια (αιμαγγειώματα)

Το πιο συνηθισμένο αγγειακό σημάδι είναι ο "λεκές σαν κόκκινο κρασί" ή "δάγκωμα του πελαργού" που φαίνεται ως επίπεδο κόκκινο σημάδι στο πίσω μέρος του λαιμού σε μέχρι και 50% των παιδιών κατά τη γέννηση. Μερικές φορές συμβαίνει σε άλλα μέρη του κεφαλιού ή λαιμού. Το μεγαλύτερο μέρος του προσώπου καθαρίζει σε πέντε χρόνια αλλά τα σημάδια στο πίσω μέρος του λαιμού συνήθως παραμένουν. Όλα τα αιμαγγειώματα απαιτούν υπερηχογραφική διερεύνηση για διαπίστωση αντίστοιχων βλαβών σε εσωτερικά όργανα.

Τα λεγόμενα «νεογνικά αγγειακά σημάδια» (Vascular Birthmarks of Infancy) παρουσιάζονται στη γέννησή ή λίγες μέρες μετά, σε ένα στα 4 περίπου νεογνά. Ωστόσο, μόλις σε ένα από τα 200 νεογνά θα χρειαστεί η συμβολή του ιατρού και η αντιμετώπισή του.

Τα ακριβή αίτια αυτών των «σημαδιών» δεν είναι απόλυτα κατανοητά μέχρι σήμερα, σίγουρο είναι πάντως ότι δεν εξαρτώνται από το τι κάνει ή δεν κάνει η μητέρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και δεν υπάρχει κανένας τρόπος για να προληφθούν. Είναι το πιο συχνό είδος συγγενών δυσπλασιών, όμως στην πλειονότητά τους είναι «αθώα» και εξαφανίζονται από μόνα τους μετά από κάποια χρόνια.

Είναι γεγονός ότι οι προλήψεις και οι δεισιδαιμονίες σύμφωνα με τις λαϊκές παραδόσεις διαφόρων λαών είχαν, και ίσως εν μέρει έχουν ακόμα και σήμερα, θέση στην κοινή γνώμη. Το stress, τραυματισμοί, έλλειψη ενδιαφέροντος και αγάπης για το παιδί, ακόμα και παρατεταμένη παραμονή μπροστά σε αναμμένο τζάκι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έχουν «ενοχοποιηθεί» για την εμφάνιση των «σημαδιών του διαβόλου».

Τα πιο συχνά αγγειακά σημάδια που αφορούν τα νεογνά ανήκουν σε 3 κατηγορίες που έχουν ως εξής με σειρά συχνότητας:

Το ομαλό αιμαγγείωμα-κηλίδα χρώματος σολομού (salmon patch) ή αλλιώς φιλί του αγγέλου, είναι μία μια αγγειακή δυσπλασία που παρουσιάζεται κατά τη γέννηση στο 20-40% περίπου όλων των νεογέννητων. Πρόκειται για ροζ κηλίδες που παρατηρούνται στο μέτωπο, στα βλέφαρα ή τον αυχένα. Συνήθως εξαφανίζονται πλήρως μέσα σε 12-24 μήνες, με εξαίρεση κάποιες φορές τον αυχένα όπου μπορεί να μείνει ένα μικρό σημάδι.

Τα καθ’ εαυτού αιμαγγειώματα (κοινώς αποκαλούμενα με μορφή φράουλας) αποτελούν τη δεύτερη πιο συχνή κατηγορία, και είναι καλοήθεις όγκοι έντονου κόκκινου χρώματος, που εμφανίζονται κάποιες φορές κατά τη γέννηση, αλλά  συνήθως 2-3 εβδομάδες μετά, στο 10% περίπου όλων των νεογνών, πιο συχνά σε κορίτσια και αυξάνονται σε μέγεθος σταδιακά μέχρι τους 12 μήνες περίπου. Ακολουθεί μια περίοδος σταδιακής μείωσης, μέχρι να υποχωρήσουν (μέχρι την ηλικία των 9 ετών, το 90% των αιμαγγειωμάτων θα έχει υποχωρήσει), αφήνοντας ένα μικρό σημάδι. Τα αιμαγγειώματα δημιουργούν προβληματισμό κάποιες φορές, διότι ανάλογα με το σημείο στο οποίο εμφανίζονται, μπορεί να δημιουργούν λειτουργικά προβλήματα (π.χ. κοντά στο μάτι) που δεν μπορούν να «περιμένουν» την αυτόματη υποχώρησή τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι απαραίτητη η άμεση θεραπευτική παρέμβαση του ειδικού ιατρού, ώστε να μην δημιουργηθούν προβλήματα στην ανάπτυξη του παιδιού. Επίσης κάποιες φορές, πάλι σε σχέση με την εντόπισή τους, είναι δείκτες κάποιων παθολογικών καταστάσεων.

Τέλος, οι «κηλίδες σαν κρασί Πόρτο» (Port Wine Stain) είναι αγγειακές δυσπλασίες που παρατηρούνται κατά τη γέννηση στο 0,3% περίπου όλων των νεογνών και είναι ρόζ-κόκκινες κηλίδες που γίνονται πιο έντονες όταν το παιδί κλαίει. Δεν υποχωρούν από μόνες τους, παρά μόνο με θεραπευτική παρέμβαση. Αυτά τα σημάδια κάποιες φορές μας ανησυχούν για τη σωματική υγεία του παιδιού γιατί, ανάλογα με την εντόπισή τους, είναι δείκτες κάποιων παθολογικών καταστάσεων και σπάνιων συνδρόμων. Συχνότερα όμως μας ανησυχεί η «αισθητική» πλευρά σε σχέση με την κοινωνικοποίησή, την ανάπτυξη του παιδιού, την αποδοχή της εικόνας του και εν τέλει, την ψυχική του υγεία. Με γνώμονα αυτή την παράμετρο, θεωρείται σκόπιμη κατά περίπτωση, η θεραπευτική παρέμβαση από την ηλικία των 6 μηνών.

Όλα αυτά τα σημάδια, όταν χρειαστεί, φεύγουν με την χρήση ενός ειδικού μηχανήματος Laser που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την ηλικία των 6 μηνών, ενώ σε επικίνδυνα αιμαγγειώματα μορφής φράουλας κάποιες φορές δίνουμε και φάρμακα από το στόμα. Μερικές φορές, μια πολύ σύντομη φαρμακευτική αγωγή κορτιζόνης, που χορηγείται από γιατρό και λαμβάνεται απ' το στόμα, σταματά την ανάπτυξη ενός εξ αυτών των μεγάλων αγγειωμάτων.

Τα νεογνικά αγγειακά σημάδια είναι στην πλειονότητά τους χωρίς παθολογική σημασία. Θα πρέπει ωστόσο κατά περίπτωση να εκτιμώνται από ιατρούς με εμπειρία στον χειρισμό τους και με εξοικείωση στην άμεση, όταν χρειαστεί, θεραπευτική τους αντιμετώπιση, ώστε να αποφεύγονται μη αναστρέψιμα σωματικά ή ψυχικά προβλήματα.

Μελαγχρωστικές κηλίδες

Οι μελαγχρωστικές κηλίδες (ελιές) προκαλούνται από μια αύξηση των χρωστικών κυττάρων (μελανοκυττάρων) στα εξωτερικά στρώματα του δέρματος. Το πιο συνηθισμένο είδος είναι ο μογγολοειδής σπίλος. Αυτό είναι μια επίπεδη περιοχή γκριζοκαστανού ή γκριζογάλανου χρώματος που παρουσιάζεται συχνότερα στη μέση. Αυτά υφίστανται κατά τη γέννηση και δεν είναι βλαβερά. Είναι πιο συνηθισμένα σε μωρά με επιδερμίδα χρώματος ελιάς ή σκουρότερο (τα έχουν πάνω από 90% νηπίων ασιατικής καταγωγής σε σύγκριση με 5% νηπίων αγγλοσαξονικής καταγωγής). Οι μογγολοειδείς σπίλοι τελικά εξαλείφονται με την πάροδο του χρόνου.

Η εκ γενετής μελαγχρωστική κηλίδα (εκ γενετής ελιά) είναι ένα αβλαβές εξόγκωμα των χρωστικών κυττάρων που υπάρχει κατά τη γέννηση ή παρουσιάζεται μέσα στους πρώτους λίγους μήνες. Αυτές οι ελιές ποικίλουν στο μέγεθος από μερικά χιλιοστά μέχρι αρκετά εκατοστά και μπορεί να είναι εξογκωμένες, να φαίνονται και να αγγίζονται εύκολα σε σύγκριση με ένα μογγολοειδή σπίλο που δεν είναι εξογκωμένος.

Οι περισσότερες ελιές που υφίστανται εκ γενετής δεν παρουσιάζουν κανέναν αυξημένο κίνδυνο να εξελιχθούν σε καρκίνο και συνεπώς δεν απαιτείται θεραπεία. Όμως, μερικές φορές οι πολύ μεγάλες ελιές, πλάτους πάνω από 20 εκατοστά μπορεί να αποτελούν παράγοντα κινδύνου για καρκίνο του δέρματος.  Μελαχρωματικές κηλίδες στο σώμα του παιδιού παρούσες κατά τη γέννηση και όταν είναι πολλαπλές >6, χρειάζονται διερεύνηση, καθώς ενδεχομένως συνιστούν χαρακτηριστικό μιας γενετικής πάθησης, της νευροινωμάτωσης.

Στα είδη των θεραπειών που διατίθενται για αυτές τις μεγάλες ελιές περιλαμβάνονται χειρουργική αφαίρεση ή μερικές φορές θεραπεία με λέιζερ.

Οι φακίδες κανονικά δεν υφίστανται εκ γενετής. Είναι μια αύξηση του χρώματος που παράγεται από τα χρωστικά κύτταρα (μελανοκύτταρα). Παρουσιάζονται στα πρώτα χρόνια της παιδικής ηλικίας λόγω της μέτριας ή μεγάλης έκθεσης στο ηλιακό φως στις περιοχές που είναι περισσότερο εκτιθέμενες, πχ. μάγουλα, το πίσω μέρος του χεριού ή πίσω μέρος του αντιβραχίονα. Οι φακίδες μπορεί να προληφθούν με την καλή ηλιακή προστασία. Η πλειοψηφία των ελιών δεν υπάρχει εκ γενετής και συνήθως παρουσιάζονται κατά την παιδική ηλικία και εφηβεία.

Γενικά πρέπει να γνωρίζετε

• Τα σημάδια εκ γενετής είναι πολύ συνηθισμένα. 
• Η αιτία είναι άγνωστη. 
• Τα περισσότερα σημάδια εκ γενετής δεν προκαλούν προβλήματα. 
• Τα περισσότερα σημάδια εκ γενετής δεν χρειάζονται θεραπεία. 
• Πολλά σημάδια εκ γενετής εξαλείφονται

Διαβάστε επίσης

• Οι κόκκινες ελιές στο δέρμα (κερασοειδή αιμαγγειώματα) είναι επικίνδυνες; Ποια η αιτία τους και πώς μπορεί να αντιμετωπιστούν;
• Δερματοΐνωμα, μοιάζει με σπυράκι, στο δέρμα και είναι σκληρό σαν κάτι να έχει μέσα
• ΤΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ
• Η Ψηφιακή Χαρτογράφηση Σπίλων αποτελεί το ΤΕΣΤ ΠΑΠ του δέρματος και η εξέταση γίνεται όλες τις εποχές του έτους και αφορά όλες τις ηλικίες.
• Μελάνωμα. Τι είναι; Πώς το καταλαβαίνουμε; Θεραπεύεται;
• Ακτινική κεράτωση, το πρωιμότερο στάδιο στην ανάπτυξη καρνίνου του δέρματος. Πως αναπτύσσεται πως αντιμετωπίζεται και πώς θεραπεύεται;
• Αντηλιακά, πώς και πότε μπορεί να χρησιμοποιούνται; Μύθοι και αλήθειες

Στραμπούληγμα διάστρεμμα αστραγάλου. Πρώτες βοήθειες. Πρόληψη;

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Το διάστρεμμα αστραγάλου είναι η συχνότερη μορφή τραυματισμού όσων αθλούνται.

Όταν τρέχουμε, πηδούμε, αλλάζουμε κατεύθυνση ή κάνουμε περιστροφικές κινήσεις, ο αστράγαλος απορροφά σημαντικό μέρος των τρανταγμάτων. Μια ξαφνική κίνηση, ένα στραβοπάτημα, μια πτώση, μια αδέξια στροφή, μια σύγκρουση του ποδιού, μπορεί να μεταφέρει ένα ασυνήθιστα μεγάλο βάρος στον αστράγαλο. Σε μια ατυχή στιγμή (αναπάντεχο σκαλοπάτι, λακκούβα, ξαφνική ολισθηρότητα κλπ.), το πόδι μας μπορεί να γυρίσει απότομα με αποτέλεσμα να τραυματιστούν οι πλάγιοι σύνδεσμοι της ποδοκνημικής.

Διάστρεμμα λοιπόν ορίζεται η τραυματική ρήξη (διατομή) διαφόρων συνδέσμων της αρθρώσεως αλλά χωρίς κάταγμα στα οστά. Η λέξη διάστρεμμα είναι αρχαία ελληνική προερχόμενη από την λέξη διαστρέφω (δια + στρέφω = το διαστρεβλώνω, παραμορφώνω). Στην νεοελληνική καθομιλουμένη το διάστρεμμα αποκαλείται στραμπούληγμα (ιταλικής ετυμολογίας από το strambare και strangulare)και λανθασμένα μεταφράζεται στα λεξικά ως εξάρθρωση (βγάλσιμο).

Ποδοκνημική είναι η άρθρωση που σχηματίζεται μεταξύ της κνήμης και του αστραγάλου. Τα οστά συνδέονται μεταξύ τους και σταθεροποιούνται με ταινίες συνδετικού ιστού, οι οποίες αποκαλούνται σύνδεσμοι. Οι σύνδεσμοι καθοδηγούν τις κινήσεις των αρθρώσεων και δεν επιτρέπει μεγάλη απομάκρυνση των οστών μεταξύ τους. Οι σύνδεσμοι φυσιολογικά έχουν μεγάλη ελαστικότητα και όταν διαταθούν επανέρχονται στο φυσιολογικό τους μήκος , χωρίς προβλήματα. Όταν όμως λόγο μιας βίαιης κίνησης τα οστά απομακρυνθούν σημαντικά μεταξύ τους τότε οι σύνδεσμοι διατείνονται σημαντικά και είναι δυνατόν να κοπούν.

Η άρθρωση που παθαίνει πιο συχνά διάστρεμμα είναι ο αστράγαλος, από στραβοπάτημα με το έξω μέρος του πέλματος, που μπορεί να τεντώσει ή να σκίσει τους συνδέσμους που συγκρατούν την άρθρωση του αστραγάλου. Μπορεί επίσης να πειραχτεί ο θύλακος που περιβάλλει την άρθρωση. Το διάστρεμμα προκαλεί επώδυνο πρήξιμο στην άρθρωση, που γίνεται πιο επώδυνο με την κίνηση. Ένα βαρύ διάστρεμμα μπορεί να μην ξεχωρίζει από ένα κάταγμα. Αν αμφιβάλλετε, αντιμετωπίστε το σαν κάταγμα.
Το αυξημένο σωματικό βάρος, η απουσία σωματικής άσκησης, ορισμένα σπορ όπως για παράδειγμα το ποδόσφαιρο ή η καλαθόσφαιρα, συσχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο για στραμπούληγμα του αστραγάλου. 
Επίσης η κακή επιλογή παπουτσιών είναι ακόμη ένας παράγοντας που συμβάλλει στην πρόκληση διαστρέμματος. Ορισμένα άτομα λόγω του ότι έχουν αδυναμία των μυών ή χαλαρούς συνδέσμους, παρουσιάζουν προδιάθεση στα διαστρέμματα του αστραγάλου.

Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων θα εξαρτηθεί από το βαθμό βλάβης που έχουν υποστεί οι σύνδεσμοι της άρθρωσης όπως επίσης οι μυς και τα οστά της.
Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:
• Πόνο
• Οίδημα (πρήξιμο)
• Αιμάτωμα
• Εκχύμωση
• Δυσκαμψία
• Χωλότητα (ο ασθενής δεν μπορεί να βαδίσει εύκολα)

ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΡΕΜΜΑΤΟΣ

Οι βασικές αρχές της αντιμετώπισης του στραμπουλήγματος του αστραγάλου περιλαμβάνουν τα ακόλουθα: 


1. Βοηθήστε τον τραυματία να καθίσει σε άνετη θέση και βάλτε στην άρθρωση κρύες κομπρέσες επί 30 λεπτά.
2. Τοποθέτηση πιεστικού επιδέσμου στον αστράγαλο και ακινητοποίηση της άρθρωσης. Φέρτε τον επίδεσμο από πάνω και γύρω από τον αστράγαλο. Συνεχίστε το δέσιμο με επίδεσμο σε σχήμα 8, με κάθε στροφή επιδέσμου να επικαλύπτει την προηγούμενη κατά τα 3/4 του πλάτους της.
Ανάλογα με τη σοβαρότητα της περίπτωσης, ο γιατρός θα αποφασίσει εάν ένας επίδεσμος είναι αρκετός ή εάν χρειάζεται γύψος, νάρθηκας ή χειρουργική αποκατάσταση. 

3. Ανύψωση του ποδιού. 

4. Ξεκούραση της άρθρωσης και ανάπαυση του ασθενούς. 

5. Σταδιακά και προσεκτικά κατά την εξέλιξη της πάθησης, γίνονται ασκήσεις για την αύξηση της δύναμης και της κινητικότητας.

Προσοχή: κατά τις πρώτες 24 ώρες αποφύγετε τα ζεστά μπάνια , τις θερμαντικές αλοιφές και το οινόπνευμα επειδή είναι δυνατόν να προκαλέσουν αύξηση του οιδήματος.

Αν το οίδημα είναι έντονο και το πόδι πονάει όταν στέκεται ο τραυματίας όρθιος (ιδιαίτερα στο εσωτερικό του αστραγάλου) ή αν δυσκολεύεται να βαδίσει, είναι απαραίτητη η ακτινογραφία, γιατί μπορεί να πρόκειται για κάταγμα.

Η κατάλληλη αντιμετώπιση του διαστρέμματος του αστραγάλου, οδηγεί στη μείωση του πόνου, υποχώρηση της φλεγμονής και του οιδήματος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, επιτυγχάνεται ίαση μετά από παρέλευση χρονικού διαστήματος 3 έως 8 εβδομάδων.

Στο κλασικό διάστρεμμα, η ρήξη των έξω συνδέσμων, αντιμετωπίζεται διεθνώς από τους ορθοπαιδικούς με ένα διάστημα ακινητοποίησης και αποφόρτισης στην αρχή μετά από το οποίο ο ασθενής αρχίζει να πατάει σταδιακά το πόδι κάτω ενώ η ακινητοποίηση (συνήθως με γυψονάρθηκα) δίνει την θέση της στη σταθεροποίηση με κάποιο λειτουργικό νάρθηκα (π.χ. τύπου Aircast).

Υπάρχουν περιπτώσεις όπου παρατηρούνται επαναλαμβανόμενα διαστρέμματα στην ίδια άρθρωση. Στις περιπτώσεις αυτές, μπορεί να προκληθεί χρόνια αστάθεια της άρθρωσης και προβλήματα στο περπάτημα ή κατά την άθληση. 
Στους ασθενείς αυτούς πιθανόν να έχουν δημιουργηθεί μόνιμα προβλήματα στους συνδέσμους και να είναι αναγκαίο να υποβληθούν σε εξειδικευμένες χειρουργικές επεμβάσεις για σταθεροποίηση των συνδέσμων και κατά συνέπεια της άρθρωσης.

Η πρόληψη του στραμπουλήγματος του αστραγάλου είναι σημαντική δεδομένου ότι ο τραυματισμός αυτός είναι από τους συχνότερους τόσο σε αυτούς που κάνουν σπορ όσο και στους υπόλοιπους

• Η ορθή επιλογή των παπουτσιών,
• η προθέρμανση πριν από την άσκηση ή το σπορ,
• η εφαρμογή στηρικτικών επιδέσμων στον αστράγαλο, μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στην πρόληψη.

Παράλληλα όταν κάποιος τρέχει ή ασκείται σε ανώμαλο ή βρεγμένο έδαφος, πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός.
Το κρύωμα μετά από την άσκηση είναι καλό να συνοδεύεται με σειρά από παρατεταμένες, αργές κινήσεις τεντώματος.

Συνοπτικά θα τονίσουμε ότι ένας μεγάλος αριθμός των διαστρεμμάτων του αστραγάλου που είναι η συνηθέστερη μορφή τραυματισμού κατά την άθληση, είναι δυνατόν να προληφθούν. Η κατάλληλη θεραπευτική αγωγή μετά από τον αποκλεισμό της πιθανότητας κατάγματος, επιτρέπει στις πλείστες περιπτώσεις, πλήρη αποκατάσταση.

Βιβλιογραφία: 
American Academy of Orthopedic Surgeons Annals of Emergency Medicine 
British Journal of Sports Medicine Ρ1352004

Διαβάστε επίσης

• Πόνος στο γόνατο από ιγνυακή κύστη ή κύστεις του baker.
• Πόνος στη φτέρνα, πελματιαία απονεύρωση, άκανθα πτέρνας. Θεραπευτική αντιμετώπιση και ασκήσεις για το σπίτι.
• Απλά βήματα για να βάλετε την άσκηση στην ζωή σας. Η εξαντλητική άσκηση είναι επικίνδυνη για την υγεία
• Τι πρέπει να προσέξετε όταν γυμνάζεστε τρέχοντας στην παραλία. Ποια τα οφέλη που προσφέρει το τρέξιμο στην άμμο

https://scholar.google.gr/citations?hl=el&user=x0_XklQAAAAJ

Αλέξανδρου Γιατζίδη,Μ.D.,

ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΑΝΤΙΠΗΚΤΙΚΑ; XΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ. ΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ

του Aλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

ΓENIKEΣ OΔHΓIEΣ ΓIA TOYΣ AΣΘENEIΣ  ΠOY ΠAIPNOYN AΠO TOY ΣTOMATOΣ ANTIΠHKTIKA ΦAPMAKA

Σίγουρα θα έχετε συναντήσει άτομα που χρειάζεται να παίρνουν αντιπηκτική αγωγή. Αρκετός κόσμος χρειάζεται να παίρνει αντιπηκτική αγωγή είτε γιατί είναι απαραίτητο λόγω της πάθησής του, είτε για προληπτικούς λόγους. Τα  αντιπηκτικά από του στόματος και μάλιστα της κουμαρίνης, χορηγούνται σε άτομα με αυξημένες πιθανότητες εμφάνισης θρομβώσεων. Διάφορες κλινικές καταστάσεις μπορούν να κάνουν το αίμα σας να σχηματίζει θρομβώσεις πολύ εύκολο και γρήγορα. Αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα υγείας γιατί οι θρομβώσεις μπορούν να σταματήσουν την ροή του αίματος στην καρδιά ή στον εγκέφαλο.

Tα από του στόματος αντιπηκτικά φάρμακα κάνουν το αίμα να πήζει βραδύτερα αναστέλλοντας τη δράση της βιταμίνης K η οποία χρησιμοποιείται από το συκώτι για τη σύνθεση μερικών παραγόντων της πήξης και έτσι βοηθούν στην πρόληψη της θρόμβωσης. 

H κύρια παρενέργεια των αντιπηκτικών που λαμβάνονται από το στόμα είναι οι αιμορραγίες. Mε την αντιπηκτική αγωγή θέλουμε να μειώσουμε την ικανότητα του αίματος να πήζει σε τέτοιο βαθμό ώστε να μειωθούν οι κίνδυνοι της θρόμβωσης αλλά και να μην προκληθεί αιμορραγία. 

Aπαιτείται ακριβής ρύθμιση της αντιπηκτικής σας αγωγής από υπεύθυνο ιατρό αλλά και γνώση και τήρηση από τον ασθενή όλων των οδηγιών

Σε τι συνίσταται ο έλεγχος-ρύθμιση της αντιπηκτικής αγωγής.

Mε ειδική εργαστηριακή εξέταση  μετράται ο χρόνος που χρειάζεται το αίμα για να πήξει.  Για την δυνατότητα σύγκρισης των αποτελεσμάτων ήδη από το 1982 ο Παγκόσμιος Oργανισμός Yγείας πρότεινε ενιαίο τρόπο έκφρασης με βάση την ευαισθησία του κάθε αντιδραστηρίου θρομβοπλαστίνης. Έτσι σήμερα το αποτέλεσμα του εργαστηριακού ελέγχου της αντιπηκτικής αγωγής εκφράζεται ως INR τα όρια του οποίου είναι διαφορετικά για κάθε ασθενή ανάλογα με την αιτία για την οποία κάνει την αντιπηκτική αγωγή και τα οποία αναγράφονται στην κάρτα παρακολούθησης του. 

Πώς λαμβάνoνται τα από του στόματος αντιπηκτικά:

H δοσολογία των αντιπηκτικών φαρμάκων είναι εξατομικευμένη (δηλαδή δεν είναι όπως τα άλλα φάρμακα αλλά για κάθε ασθενή είναι ιδιαίτερη) με αυστηρή ρύθμιση από τον αρμόδιο γιατρό ανάλογα με τα αποτελέσματα του εργαστηριακού ελέγχου, τον προσδιορισμό του INR. 

Λαμβάνονται  μία φορά την ημέρα, το απόγευμα στις 6.00μμ (ή όποια άλλη ώρα διευκολύνει τον ασθενή), για να είναι δυνατή η αυθημερόν τροποποίηση της δόσης αν αυτό είναι απαραίτητο.

Aν παρόλα αυτά ξεχάσετε να πάρετε την προγραμματισμένη δόση σας την συνήθη ώρα μπορείτε να την πάρετε αργότερα την ίδια μέρα. ΠOTE όμως δεν επιτρέπεται να πάρετε διπλή δόση την επόμενη ημέρα. 

Aπό του στόματος αντιπηκτική αγωγή και διατροφή

Aν κάνετε αντιπηκτική αγωγή μπορείτε να τρώτε απ’όλα αποφεύγοντας όμως τις υπερβολές. Tα από του στόματος αντιπηκτικά φάρμακα είναι αντιβιταμίνες K, επομένως κάθε αύξηση ή μείωση της καθημερινής πρόσληψης της βιταμίνης K  από τον οργανισμό θα επηρεάσει το χρόνο προθρομβίνης. Έτσι το διαιτολόγιο σας θα πρέπει να είναι ισορροπημένο ως προς την περιεκτικότητα της βιταμίνης K αποφεύγοντας το λάχανο, κουνουπίδι, μπρόκολο, λαχανάκια Bρυξελών,  κάστανα, καρότο, σοκολάτα, γλυκοπατάτες, αμύγδαλα, μαρούλι, σπανάκι, μπύρα. Tο αλκοόλ μεταβολίζεται στο συκώτι όπως τα αντιπηκτικά φάρμακα γι’ αυτό επιτρέπεται η μέτρια μόνο χρήση αυτού και κατά τη διάρκεια των γευμάτων. O καπνός είναι πλούσιος σε βιταμίνη K, ανταγωνίζεται τη δράση των αντιπηκτικών φαρμάκων και συνεπώς δεν επιτρέπεται το κάπνισμα που ούτως ή άλλως προκαλεί σοβαρές βλάβες στην υγεία.

Aπό του στόματος αντιπηκτική αγωγή και άλλα φάρμακα.

Tα φάρμακα που αναγράφονται παρακάτω δεν πρέπει να χορηγούνται ποτέ σε συνδυασμό με την αντιπηκτική αγωγή χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με τον ιατρό που παρακολουθεί την αντιπηκτική σας αγωγή.

Φάρμακα που προκαλούν παράταση του χρόνου προθρομβίνης (I.N.R) δηλαδή ενισχύουν τη δράση των αντιπηκτικών.

• Aναλγητικά: (ασπιρίνη, egicalm, neospir, salospir)
• Aντιφλεγμονώδη: (indocid, naprosyn, feldene, voltaren, niflamol, brufen, ponstan,)
• Aντιβιοτικά: (Bactrimel, septrin, ciproxin,flagyl, dactarin, mandocef, mefoxil, zinacef)
• Φάρμακα που μειώνουν τη χοληστερίνη
• Φάρμακα που λαμβάνονται από το στόμα για τον διαβήτη: rastinon, diabinese.
• Aντικαταθλιπτικά φάρμακα:   saroten, notrilen, largactil, chlotimipramin
• Φάρμακα που μειώνουν το ουρικό οξύ: zyloric
• Aντιαρρυθμικά φάρμακα: angoron, κινιδίνη
• Φάρμακα κατά του έλκους: tagamet, losec
• Φάρμακα που προκαλούν βράχυνση του χρόνου προθρομβίνης (I.N.R) δηλαδή ανταγωνίζονται τη δράση των από του στόματος αντιπηκτικών 
• Yπνωτικά και βαρβιτουρικά: gardenal, tegretol
• Άλλα: rifadin, haloperidol, questran

Mην παίρνετε ποτέ κανένα φάρμακο χωρίς ιατρική συνταγή και χωρίς ενημέρωση του ιατρού σας ότι βρίσκεστε υπό αντιπηκτική αγωγή. Για την αντιμετώπιση πόνου π.χ. κεφαλαλγίες, πονόδοντοι, μπορείτε να πάρετε χωρίς αλλαγή της αντιπηκτικής σας αγωγής, παρακεταμόλη (αpotel, panadol, lonarid, depon). 

Η μέτρηση του ΙΝR στο ΜΕDLAB γίνεται με ένα από τα πιό σύγχρονα μηχανήματα που υπάρχουν στην παγκόσμια αγορά της εταιρίας ΗΟSPITEX DIAGNOSTICS,  με το οποίο η μέτρηση είναι αυτόματη και με μεγάλη ακρίβεια αφού δεν επηρεάζεται από τον ανθρώπινο παράγοντα.

Πηγή: ΜΕDLAB IATΡΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ

Διαβάστε επίσης

Αλκοόλ, χόρτα, λαχανικά, επηρεάζουν την αντιπηκτική αγωγή.

Παίρνετε φάρμακα; Ποιες τροφές πρέπει να προσέχετε; Χυμοί, βότανα, καπνιστό κρέας, γαλακτοκομικά, καφεΐνη, αλκοόλ μπορεί να αλληλεπιδρούν με κάποια από αυτά.

Καρδιακή αρρυθμία. Τι είναι; Πόσο επικίνδυνη είναι; Πώς αντιμετωπίζεται; Πώς προλαμβάνεται;Τι είναι η κολπική μαρμαρυγή; Ποια τα συμπτώματά της, πως σχετίζεται με την άνοια, το εγκεφαλικό επεισόδιο και το αλκοόλ; Ποια η θεραπεία και ποια η σωστή διατροφή; (video)